«Τό ὄνομα τοῦ πατέρα μου εἶναι Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς!»

Ἡ μαρτυρία μιᾶς κοπέλας πού διηγεῖται τήν θαυμαστή γνωριμία της μέ τόν ἅγιο
Ὁ Ἅγιος ἦρθε στή ζωή μου τό 2007.Στήν δύσκολη ἡλικία τῶν δεκαπέντε ἐτῶν καί ὄντας ὀρφανή ἀπό πατέρα, οἱ προσευχές μου ἦταν γεμάτες θλίψη. Παρακαλοῦσα τόν Θεό νά φανερώσει στό ὄνειρό μου τόν πατέρα μου.
Μοῦ ἔλειπε καί αὐτή ἡ ἔλλειψη ξεσποῦσε μέ δάκρυα στίς προσευχές μου.Ἕνα βράδυ, καθώς κοιμόμουν, βρέθηκα σέ μιά ἐκκλησία παράξενη καί διαφορετική, δέν μοῦ θύμιζε τίς τυπικές ἑλληνικές ὀρθόδοξες ἐκκλησίες.

Βρισκόμουν στό τέλος μιᾶς προσκυνηματικῆς οὐρᾶς. Βρισκόμουν μέ παιδιά πού δέν φαίνονταν νά εἶχαν ἑλληνικά χαρακτηριστικά. Τό περιβάλλον δέν μοῦ θύμιζε Ἑλλάδα, ἀλλά οὔτε κάτι γνώριμο ἤ οἰκεῖο.
Στήν ἐκκλησία αὐτή εἶχα βρεθεῖ πρώτη φορά. Καθώς περίμενα τήν σειρά μου, κάποιοι κύριοι ἀπό τό γυναικωνίτη ὑπέδειξαν νά περάσω. Οἱ προσκυνητές ἔκαναν στήν ἄκρη γιά νά προσκυνήσω. Βρέθηκα λοιπόν ἀπό τό τέλος, πρώτη.
Κοιτάζω τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου. Ἧταν μεγάλος σέ ἡλικία καί εἶχε γκρίζα γενειάδα. Τόν Ἅγιο τόν ἔβλεπα γιά πρώτη φορά. Δέν μοῦ θύμισε κάποιον ἅγιο πού εἶχα προσκυνήσει στό παρελθόν.
Πρίν προλάβω νά σκεφθῶ ποιόν μοῦ θυμίζει ἤ νά διαβάσω τό ὄνομά του στήν εἰκόνα, ἡ μορφή του ἔπαψε νά εἶναι χρώματα καί ξύλο. Τό χέρι του μοῦ ἔδειξε νά πάω δεξιά καί ἐγώ βάδισα πρός τό μέρος πού μοῦ ὑπέδειξε νά πάω.
Ἐκεῖ ὑπῆρχε μία λάρνακα ἀπό τήν ὁποία βγῆκε ἕνας παππούλης μέ γκρίζα γένεια. Ἦταν ἐκεῖνος πού ἀπεικονιζόταν στήν εἰκόνα. Καθίσαμε καί οἱ δύο πάνω στή λάρνακα.
Μέ πῆρε μιά μεγάλη ἀγκαλιά καί μοῦ μίλησε χωρίς νά μιλᾶ σέ κάποια γλώσσα. Δέν κινοῦσε κἄν τό στόμα του. Μέ τήν γλῶσσα τῆς καρδιᾶς, μέ παρηγόρησε λέγοντάς μου πώς εἶναι πλέον ἐκεῖνος μαζί μου καί ἄν ὁ Θεός μοῦ πῆρε τόν μπαμπά μου, ἐκεῖνος θά ἦταν πατέρας γιά ἐμένα στή θέση πού ἄφησε κενή.
Ἡ ἀγκαλιά του γέμισε τήν ἄδεια μου ἀγκαλιά. Μύρισα τήν ἔντονη μυρωδιά του, πού ἦταν τόσο ἔντονη καί ἔτσι μέ ξύπνησε. Τό ὄνεριο ἦταν τόσο ζωντανό πού μέ ἔκανε νά τό σκέφτομαι συνέχεια. Ρώτησα τήν μητέρα μου πού ἦταν κατηχήτρια καί γνώριζε ἀρκετά πράγματα σέ σχέση μέ τούς Ἁγίους.
Μοῦ εἶπε πώς ὁ παππούλης πού εἶδα στόν ὕπνο μου θά μποροῦσε νά εἶναι ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ἀλλά ἐμένα δέν μοῦ θύμιζε καθόλου τόν ἅγιο αὐτόν. Πίστευα ὅτι εἶναι ξένος καί μάλιστα ὑπῆρχε πιθανότητα νά μήν τόν γνώριζα καθόλου.
Ἡ μητέρα μου, μοῦ πρότεινε νά προσευχηθῶ σέ ἐκεῖνον γιά νά μοῦ ἀποκαλύψει τό ὄνομά του. Τόν παρακάλεσα καί τοῦ εἶπα πώς δέν γίνεται νά ἔχω ἐκεῖνον γιά πατέρα ἅμα δέν γνώριζα ποιός εἶναι. Ἡ ἀπάντηση αὐτή τή φορά δέν ἦρθε μέσω τοῦ ὀνείρου.
Στά γενέθλιά μου, ὁ πνευματικός μου πατέρας, μοῦ πῆρε ἕνα θρησκευτικό βιβλίο. Μέ ἀδιαφορία ἀρχικά, τό ἄνοιξα. Ἀντικρίζω τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου πού εἶδα στόν ὕπνο μου.
Ξαφνιασμένη ξεφυλλίζω γρήγορα τό βιβλίο προκειμένου νά ἐπιβεβαιώσω μιά ἀρχικά ἀπίθανη σκέψη.Τό δάκτυλό μου σταματᾶ στήν φωτογραφία πού ἀπεικόνιζε τόν παππούλη πού εἶδα στό ὄνειρό μου. Ἀκριβῶς ὁ ἴδιος, ἡ γκρίζα γενειάδα, ἀδύνατος καί λίγο καμπουριαστός.
Τό πρόσωπό του ἔλαμπε καί ξαναφώτισε γιά δεύτερη φορά τήν ψυχή μου. Τό μάτι μου ἔπεσε πάνω στή φωτογραφία τῆς ἐκκλησίας πού στό ὄνειρό μου φάνηκε τόσο παράξενη, ἁπλά ἐπειδή δέν ἦταν ἑλληνική, ἀλλά ρωσική.
Ἡ ἐκκλησία βρίσκεται στό Σάν Φρανσίσκο γι᾽ αὐτό καί οἱ προσκυνητές δέν ἔμοιαζαν Ἕλληνες καί εἶναι ἀφιερωμένη στήν Παναγία μέ τόν ὄνομα «Πάντων θλιβομένων ἡ Χαρά ».
Ἡ χαρά ἦρθε καί φώτισε τό γεμάτο θλίψη πρόσωπό μου μέσω τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη πού καθόλου τυχαῖα δέν ἦρθε στό ὄνειρό μου, καθώς εἶναι ὁ προστάτης τῶν ὀρφανῶν.
Τό ὄνομα τοῦ πατέρα μου εἶναι Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς καί στή ζωή του ἔδωσε πολλά στά ὀρφανά, μέ τήν ἵδρυση ὀρφανοτροφείων καί μέ τήν πατρική του ἀγάπη πού τούς πρόσφερε, ἔργο πού ἀπό φαίνεται δέν ἔληξε μετά τήν κοίμησή του.
Ὁ Ἅγιος καί πατέρας μου δέν μέ ἔχει ἀφήσει τά τελευταῖα χρόνια.
Μέ ἐπισκέπτεται στά ὄνειρά μου, εἴτε γιά μιά ἀγκαλιά καί ἕνα χαμόγελο, εἴτε γιά μοῦ δώσει συμβουλές, σχετικά μέ γεγονότα πού μέ ἀπασχολοῦν, λέγοντάς μου νά κάνω ὑπομονή καί προσευχή.
Τήν εὐχούλα σας!
Μαρία Τσάλλα
Χαλκίδα

 Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς  Μέλιας»

ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ – ΤΡΙΚΟΡΦΟ ΦΩΚΙΔΟΣ
ΤΕΥΧΟΣ 59- ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ – ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012 
Εἰκόνα ἀπὸ: foma.ru

τὸ «σπιτὰκι τῆς  Μέλιας»