Σιγή άμβωνος;
του Αρχιμανδρίτου Σεραφείμ Δημητρίου, για το Αmen.gr
25 Νοεμβρίου 2012, 09:37
3987 αναγνώσεις
Προσπαθούσα να τελειώσω το απόδειπνο και ο νους μου οχλείτω, πειραζόμενος από προδημοσίευση άρθρου κυριακάτικης εφημερίδος. Έλεγα τις ευχές του αποδείπνου μα δεν ηρεμούσα και αντί για κατάκλιση, τελικά συνεπλάκην με τα πλήκτρα του κειμενογράφου μου,εκτονώνοντας την δεξιά όχληση. Για τούτο, ζητώ εκ προοιμίου την συγχώρηση όποιου αδελφού, τα μάτια τρέξουν πάνω σ αυτές τις γραμμές η τα αυτιά ακούσουν την ηχώ των δακτύλων.
Είχα διαβάσει λίγο νωρίτερα τα αγιογραφικά κείμενα για να συγκροτήσω ιδέες για το αυριανό κήρυγμα.Εν συνεχεία κατέφυγα και στις δημοσιευμένες σκέψεις αδελφών, για να καταλήξω πως δεν είναι δυνατόν την 25η Νοεμβρίου 2012, Κυριακή ΙΓ Λουκά, να τολμήσω να αρθρώσω λέξη από άμβωνος. Τι να πω; όταν οι ακροατές θα αποχωρούσαν του Ναού αγοράζοντας την εφημερίδα και θα πέρναγαν το απόγευμα τους, βομβαρδιζόμενοι από τα ανθρωποφάγα τηλεοπτικά παράθυρα για τις φερόμενες υψηλές καταθέσεις ιερωμένων.
Περισσότερο, άρχισε το ταγκαλάκι, όπως το έλεγε ο γέροντας Παϊσιος, να δουλεύει. Πως να σταθώ ιεροκήρυξ απέναντι στους άνεργους νέους; όταν η συνομήλικη τους Βάσω Βουγιούκα πρωταθλήτρια ξιφασκίας, που κατάφερε να φτάσει 5η στην παγκόσμια κατάταξη, με μηνιαίο μισθό 500 ευρώ, αποκάλυψε πως της έγινε πρόταση για να εκπροσωπήσει την Τουρκία στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να αγωνιστεί με τα τουρκικά χρώματα, με οικονομικό δέλεαρ 100.000 ευρώ μόνο για τη μεταγραφή της και με ηγεμονικό μισθό και εκείνη να παραδέχεται πως δεν δέχτηκε την πρόταση εξηγώντας ότι «Είναι πολύ σημαντικό όταν ανεβαίνεις στο βάθρο να ακούς τον εθνικό σου ύμνο και να ξέρεις ότι οι Έλληνες σε στηρίζουν!», ακούγοντας τους να μου λένε, ότι συνάδελφοι μου, έβγαλαν χρήματα στο εξωτερικό, για να τα διασφαλίσουν από πιθανή πτώχευση της Ελλάδος η τα μετέτρεψαν σε ρετιρέ οικείων και παραλιακά εξοχικά.
Τι να πω σαν διδάσκαλος στα παιδιά του Ιερού; που ενώ αποχωρούν με ιδιαίτερη συστολή και νιώθουν καταϋποχρεωμένα, όταν ξεκινώντας για την επαρχεία να σπουδάσουν τους εγχειρίζει ο παπάς λίγα χρήματα, όταν μαθαίνουν πως το παιδί που μεγάλωσε στα ορφανοτροφεία, όταν έγινε μεγάλος και τρανός κληρικός, σκεφτόταν αντί των ορφανών, τα γηρατειά του.
Πως θα ανακοινώσω σαν υπεύθυνος του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου, τον έρανο της αγάπης; και θα ζητήσω των εθελοντών να κρούσουν τις θύρες ελεημοσύνης των ενοριτών; όταν το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος την ίδια ώρα, θα χτυπά τα κουδούνια Ιεραρχών για να δώσουν εξηγήσεις.
Να συγκεντρωθώ πρέπει να μιλήσω. Εκεί ακούω τον μακαριστό Πατριάρχη Δημήτριο να ομιλεί σε ευλαβείς ιεροσπουδαστές. «Ο Άγιος Κοσμάς λέει: '' Όταν οι κληρικοί γίνουν λαϊκοί, οι λαϊκοί θα γίνουν δαίμονες!''» και αρχίζω να κοκκινίζω. Γίναμε οι κληρικοί,λαϊκοί; Μπερδευτήκαμε ανάμεσα στον Χριστό και τον χρυσό; Γίναμε από ακτήμονες και μονοχίτωνες, τοκιστές και τραπεζίτες; Ήρθε η ώρα που θα μας κυνηγούν οι λαϊκοί, ως οι δαίμονες; Δεν το πιστεύω. Πως είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο; Αφού στο Αποστολικό ανάγνωσμα επί τη μνήμη της Αγίας Αικατερίνης ακούμε, ''Οσοι γαρ εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε'' (Γαλ.3, 27 ). Άρα λοιπόν με πανοπλία τον Χριστό από το βάπτισμα, δεν φοβόμαστε τίποτα, ούτε τρομοκρατούμαστε από τα λόγια του διδάχου του γένους μας.
Μα πως συμβαίνει τούτο και έρχεται αμέσως η ανατροπή της ασφάλειας μου, αφού πρέπει ν ακούσουμε αυθημερόν στην συνέχεια, «Ετι εν σοι λείπει·πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι»(Λουκ. ιη´ 22). Όμορφα πανεύκολο, εμείς λέμε καθημερινά και πολλάκις «δος ημίν σήμερον» άρα λοιπόν δεν μας πιάνει η τσιμπίδα του«δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την βασιλείαν του Θεού»! (Λουκ. ιη´ 24).
Εμείς έχουμε να δείξουμε εκείνον τον παντοδύναμο ‘’Υπουργο των Οικονομικών της Εκκλησίας της Ελλάδος’’, που σαν σήμερα «άφησε την τελευταία του αναπνοή, εκεί στο νοικιασμένο σπίτι της οδού Ρόδου στα Κάτω Πατήσια…», εκείνον που αυξάνει καθημερινά τον αριθμό των αποφυλακισμένων,εκείνον που έκανε κιβωτό για τα παιδιά του κόσμου, αλλά και τον άλλον υπερογδοηκονταετή και σαράντα τόσα χρόνια επίσκοπο να ζει στο ενοίκιο,γράφοντας ακατάπαυστα το «αγαπητέ συμπρεσβύτερε».
Ε και εν τέλει αδελφέ μου,ηρέμησε και συνέχισε το κήρυγμα Σου, λέγοντας ότι ο Χριστός έβαλε ανάμεσα στους δώδεκα, Ιούδα τον Ισκαριώτη για να σου πει 2000 χρόνια μετά, πως πάντα θα υπάρχουν ανάμεσα στους πολλούς ανάργυρους συγκληρικούς Σου και φιλάργυροι προδότες.
Ουφ, ηρέμησα! Ας αφήσω λοιπόν τον παπα Γιώργη Δορμπαράκη να ακουσθεί επικαίρως από τον Απόστολο. «… ο πιστός δια του αγίου βαπτίσματος ελεύθερος έχει τη δυνατότητα, με την ενίσχυση πια της χάρης του Θεού, να αγιασθεί και να φωτισθεί και να θεωθεί. Αντιστοίχως όμως έχει τη δυνατότητα και άρνησης της χάρης αυτής: να πορευτεί και πάλι προς το κακό, μόνος αυτός υπεύθυνος συνεπώς και για την εν Θεώ προκοπή του και για τη δαιμονοποίησή του»… Και να συνεχίσει « Η μετάνοια ήταν και είναι πάντοτε η χάρη που μας αποκαθιστά και μας επαναφέρει με τα δάκρυά της και πάλι στο σημείο του βαπτίσματός μας, γι᾽ αυτό και δεύτερο βάπτισμα χαρακτηρίζεται. Κι είναι τόσο σημαντικό τούτο, ώστε τελικώς άγιος στην ᾽Εκκλησία μας, με το δεδομένο των πτώσεών μας στην αμαρτία και μετά το βάπτισμα, είναι ο μετανοημένος αμαρτωλός. Πόση παρηγοριά υπάρχει πράγματι για εμάς τους ταλαίπωρους και αδύναμους ανθρώπους στη διδασκαλία της Εκκλησίας μας ότι το δεύτερο αυτό βάπτισμα είναι επαναλαμβανόμενο, γιατί ο Χριστός είναι ο Πατέρας μας που ποτέ δεν βαριέται να μας συγχωρεί!»
Ε, δόξα τω Θεώ! Για κάθε μη εγωιστή υπάρχει μετάνοια, αλλά και όπως έγραψε από του Ευαγγελίου, ο παπα Χρυσόστομος Χρυσόπουλος, «Δεν έχει σημασία μόνο πως αποκτήθηκε ο πλούτος, αλλά και πως χρησιμοποιείται. Μπορεί να βρέθηκε με έντιμο τρόπο, με εργασία και στερήσεις. Αν όμως χρησιμοποιείται ως αποταμίευση είναι κατακριτέος από τον Χριστό, αν είναι για συντήρηση και φιλανθρωπικούς σκοπούς είναι ευλογημένος από τον Κύριο. Η τσιγκουνιά δηλώνει ανασφάλεια, η ελεημοσύνη δείχνει ανθρωπιά. Ο αγώνας μας δεν έχει να κάνει με το πλούτο, γι’ αυτό και η σωτηρία του κατόχου του, της αυριανής ευαγγελικής περικοπής, δεν εξαρτάται από την κτήση του, αλλά από την χρήση του. Ότι έχει, πως το αξιοποιεί. Αν το αποθηκεύει για το αύριο του η το χαρίζει για το μέλλον του. Ερώτημα καίριο με απάντηση σωστική, ας την δώσει ο καθένας για τον εαυτό του».
Τότε λοιπόν αδελφοί μου, ας μην κρίνουμε ίνα μη κριθούμε και ας λαλήσει ο άμβωνας.
____________________
Σημείωση Amen.gr: Σύμφωνα με τους Όρους Χρήσης της παρούσας ενημερωτικής ιστοσελίδας και ιδιαιτέρως για τα φωτορεπορτάζ, άρθρα γνώμης, τα αφιερώματα και τις απόψεις που γράφονται ειδικά για το Amen.gr υπενθυμίζεται ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η ολική ή έστω η μερική αναδημοσίευσή τους ή η καθοιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγή τους χωρίς την έγγραφη άδεια των διαχειριστών της Πύλης Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Amen.gr .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου