Μοναστήρι Αγ. Ιωάννη Θεολόγου, Πάτμος
Εισαγωγή από Nikos, στις 12 08 2010
Το Μοναστήρι βρίσκεται στην Χώρα και είναι περιτρυγισμένο από ένα παραδοσιακό οικισμό.
Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, στο άγονο αυτό νησί, κατά τους τελευταίους χρόνους της βασιλείας του αυτοκράτορα Δομιτιανού, περί το 95 μ.Χ., εξορίστηκε ο «αγαπημένος» μαθητής του Χριστού, ο Ιωάννης. Κατά την παραμονή του, με τη βοήθεια του μαθητή του Προχόρου, όχι μόνον συνέγραψε την Αποκάλυψη, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης και ιερό κείμενο όλων των χριστιανών, αλλά άρχισε να κηρύττει τον λόγο του Θεού και να βαπτίζει τους κατοίκους, φυτεύοντας τους πρώτους σπόρους της νέας θρησκείας.
Από τότε, το νησί καθαγιάστηκε και το σπήλαιο, όπου ο Ιωάννης είδε, άκουσε και συνέταξε την Αποκάλυψη, σταδιακά αναδείχθηκε σε σημαντικό προσκύνημα. Το θείο αυτό κείμενο μεταφράσθηκε σε όλες τις ομιλούμενες γλώσσες και ενέπνευσε μεγάλους καλλιτέχνες του Μεσαίωνα να δημιουργήσουν σπουδαία έργα τέχνης.
Αργότερα, από τον 4ο έως τον 6ο αιώνα, όταν ο χριστιανισμός διαδόθηκε στα Δωδεκάνησα και άρχισαν να οικοδομούνται οι μεγάλοι χριστιανικοί ναοί, οι βασιλικές, τότε κτίσθηκαν κάποιες και στην Πάτμο. Η γνωστότερη βρισκόταν, πιθανότατα, στο σημείο όπου σήμερα είναι κτισμένη η Μονή και ετιμάτο στο όνομα του «ενδόξου αποστόλου κ(αι) Θ(ε)ωλόγου Ιωάννου», σύμφωνα με επιγραφή.
Κατά τους κατοπινούς αιώνες, από τον 7ο έως τον 9ο, το νησί ερημώθηκε από τη λαίλαπα των αραβικών επιδρομών, εξαιτίας των οποίων όχι μόνον αφανίσθηκαν τα μνημεία, αλλά και οι κάτοικοι απήχθησαν και πουλήθηκαν ως δούλοι σε τόπους μακρινούς.
Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, στο άγονο αυτό νησί, κατά τους τελευταίους χρόνους της βασιλείας του αυτοκράτορα Δομιτιανού, περί το 95 μ.Χ., εξορίστηκε ο «αγαπημένος» μαθητής του Χριστού, ο Ιωάννης. Κατά την παραμονή του, με τη βοήθεια του μαθητή του Προχόρου, όχι μόνον συνέγραψε την Αποκάλυψη, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης και ιερό κείμενο όλων των χριστιανών, αλλά άρχισε να κηρύττει τον λόγο του Θεού και να βαπτίζει τους κατοίκους, φυτεύοντας τους πρώτους σπόρους της νέας θρησκείας.
Από τότε, το νησί καθαγιάστηκε και το σπήλαιο, όπου ο Ιωάννης είδε, άκουσε και συνέταξε την Αποκάλυψη, σταδιακά αναδείχθηκε σε σημαντικό προσκύνημα. Το θείο αυτό κείμενο μεταφράσθηκε σε όλες τις ομιλούμενες γλώσσες και ενέπνευσε μεγάλους καλλιτέχνες του Μεσαίωνα να δημιουργήσουν σπουδαία έργα τέχνης.
Αργότερα, από τον 4ο έως τον 6ο αιώνα, όταν ο χριστιανισμός διαδόθηκε στα Δωδεκάνησα και άρχισαν να οικοδομούνται οι μεγάλοι χριστιανικοί ναοί, οι βασιλικές, τότε κτίσθηκαν κάποιες και στην Πάτμο. Η γνωστότερη βρισκόταν, πιθανότατα, στο σημείο όπου σήμερα είναι κτισμένη η Μονή και ετιμάτο στο όνομα του «ενδόξου αποστόλου κ(αι) Θ(ε)ωλόγου Ιωάννου», σύμφωνα με επιγραφή.
Κατά τους κατοπινούς αιώνες, από τον 7ο έως τον 9ο, το νησί ερημώθηκε από τη λαίλαπα των αραβικών επιδρομών, εξαιτίας των οποίων όχι μόνον αφανίσθηκαν τα μνημεία, αλλά και οι κάτοικοι απήχθησαν και πουλήθηκαν ως δούλοι σε τόπους μακρινούς.
Γύρω από το Μοναστήρι δημιουργήθηκε ο οικισμός της χώρας. Τον πρώτο πυρήνα οικιστών απετέλεσαν οι τεχνίτες που έκτισαν τη Μονή Εγκατεστημένοι στα βόρεια του νησιού, μακριά από τους ασκητές, αναγκάστηκαν να μετοικήσουν δίπλα στα τείχη της Μονής, κατά το πρώτο μισό του 12ου αιώνα, για λόγους προστασίας από τις πειρατικές επιδρομές. Η ιστορία της Χώρας αρχίζει. Η Μονή κατείχε την απόλυτη κυριότητα του νησιού και απετέλεσε τον ρυθμιστή της ζωής και της κοινωνικής συμπεριφοράς των οικιστών, οι οποίοι καλλιεργούσαν τη γη, φρόντιζαν τα ζώα και επάνδρωναν τα καράβια της. Στο αρχικό αυτό στάδιο, η ζωή δεν άλλαξε ιδιαίτερα, ακόμα και με την έλευση εποίκων από τα γύρω μέρη. Καθοριστική, όμως, για την εξέλιξη του οικισμού ήταν η εγκατάσταση προσφύγων από την Κωνσταντινούπολη, μετά το 1453, στη νέα συνοικία Αλλοτεινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου