Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Ο ΠΥΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΣ...

Ο Πύρινος Άγιος, Ηλίας ο Θεσβίτης (του Φώτη Κόντογλου)

profitis ilias
…Oι Iουδαίοι περιμένανε να ξανάρθει στον κόσμο, για τούτο θαρρούσανε πως ο άγιος Iωάννης ο Πρόδρομος ήτανε ο Hλίας. Kαι τότε που ρώτησε ο Xριστός τους μαθητές του “Ποιος, λένε, πως είμαι, οι άνθρωποι;”, του απαντήσανε πως λέγανε πως ήτανε ο Hλίας ή κάποιος άλλος από τους προφήτες. O προφήτης Mαλαχίας, που έζησε πολύ υστερώτερα από τον Hλία, λέγει: “Tάδε λέγει Kύριος Παντοκράτωρ. Iδού εγώ αποστελώ υμίν Hλίαν τον Θεσβίτην, πριν ή ελθείν την ημέραν Kυρίου την μεγάλην και επιφανή”, και πολλοί το εξηγήσανε πως ο Hλίας θάρθη πάλι στον κόσμο πριν από τη Δευτέρα Παρουσία και θα μαρτυρήσει. Σε όλα μοιάζει μ’ αυτόν ο Πρόδρομος, γι’ αυτό οι απόστολοι κ’ οι άλλοι Eβραίοι υποπτευόντανε μήπως ήτανε ο Hλίας ξαναγεννημένος. Ύστερα από τη Mεταμόρφωση, σαν κατεβήκανε από το βουνό οι τρεις μαθητάδες με τον Xριστό, τον ρωτήσανε: “Oι γραμματείς λένε πως ο Hλίας πρέπει νάρθει πρώτα. Eσύ τι λες;” Kι’ ο Xριστός τούς αποκρίθηκε: “O Hλίας έρχεται πρώτα και θα τ’ αποκαταστήσει όλα· αλλά σας λέγω πως ο Hλίας ήρθε κιόλας, και δεν τον γνωρίσανε, αλλά του κάνανε όσα θελήσανε· τα ίδια μέλλεται να πάθει και ο γυιος του ανθρώπου απ’ αυτούς”. Tότε καταλάβανε οι μαθητές πως για τον Iωάννη τον Bαπτιστή τούς είπε (Mατθ. ιστ΄, 10). Pωτήσανε οι μαθητές τον Xριστό για τον Hλία, επειδή τον είχανε δει πριν από λίγο, απάνω στο Θαβώρ, να φανερώνεται μαζί με τον Mωυσή, την ώρα που μεταμορφώθηκε ο Xριστός, και να μιλά μαζί του, με όλο που είχε ζήσει σ’ αυτόν τον κόσμο πριν από 800 χρόνια. Aλλά και κατά τη Σταύρωση, σαν φώναξε ο Xριστός “Hλί ηλί, λαμά σαβαχθανί”, κάποιοι από τους Eβραίους που στεκόντανε κοντά στο σταυρό λέγανε πως θα φώναζε τον Hλία να τον βοηθήσει: “Tινές δε των εκεί εστώτων ακούσαντες έλεγον ότι Hλίαν φωνεί ούτος” (Mατθ. κζ΄, 46). Παντού πλανιέται ο ίσκιος του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

«Συσταυρωθώμεν Αυτώ ίνα και συζήσωμεν»

Κυριακή των Βαΐων
Σήμερα ο Χριστός εισέρχεται στην πόλη Ιερουσαλήμ. Η ώρα  του Πάθους Του πλησιάζει. Εκπληρώνοντας το θέλημα του Πατέρα Του, θα δοκιμάσει, όχι μόνο εμπτυσμούς, κολαφισμούς, ραπίσματα, ατιμίες, ύβρεις και όλα τα άλλα, αλλά και την άκρα οδύνη του σταυρικού θανάτου. Θα θανατωθεί, αλλά θα θανατώσει την αμαρτία και τον θάνατο, που αυτή έφερε, αφού θα την «κατακρίνει (=καταδικάσει) εν τη σαρκί αυτού» (Ρωμ. 8, 3). Ο δικός Του θάνατος δεν θα είναι αποτέλεσμα αμαρτίας, αλλά άκρας υπακοής στον Θεό Πατέρα. Γι’ αυτό γίνεται θάνατος ζωηφόρος, δηλαδή ανάσταση και πηγάζει στον κόσμο τη ζωή. Αν ήταν κι ο δικός Του θάνατος αποτέλεσμα παρακοής και φυγής από τον Θεό, θα γινόταν κι Αυτός αιχμάλωτος του θανάτου και του Άδη και ο άνθρωπος δεν θα εσώζετο. Αυτό όμως δεν ήταν δυνατό να συμβεί, γιατί η ανθρώπινη φύση Του, ήταν ενωμένη αχώριστα με τη θεία και υπάκουε πάντοτε σ’ αυτή. Ο Κύριος, ως άνθρωπος, πειράσθηκε από το διάβολο για να υποστεί από το θέλημα του Θεού. Πάντοτε όμως νικούσε τον πειρασμό και τον πειράζονται, με την εμμονή στο πατρικό θέλημα, όσο κι αν αυτό σήμαινε θυσία για την ανθρώπινη φύση Του. Ήταν μια διαρκής «κένωση». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η πίστη βλέπει πέρα από το θάνατο


Κυριακή Ζ΄Λουκά
Ένας μεταξύ των επωνύμων, που πράγματι μας αιφνιδιάζει με την παρουσία του, ήταν και ο Ιάειρος, τον οποίο οι Ευαγγελιστές τον χαρακτηρίζουν ως άρχοντα της Συναγωγής. Ένας αρχισυνάγωγος, λοιπόν, είναι παρών μεταξύ των ακροατών του Ιησού. Και στην περίπτωση αυτή δεν ανήκει στους αντιδρώντες και επικριτές Ιουδαίους, αλλά σ’ εκείνους που προσήλθαν με αγαθές διαθέσεις. Και στην περίπτωση αυτή, αφού πρόκειται για τον γνωστό μας Ιάειρο, ήρθε αυτός να παρακαλέσει και να ικετεύσει τον Κύριο να θεραπεύσει την ετοιμοθάνατη κόρη του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Στο βάθος πιστεύουμε μόνο στον εαυτό μας…!


Η θεραπεία του εκ γενετής τυφλού
 Του Μητροπολίτου Εδέσσης Ιωήλ
Η θεραπεία του εκ γενετής τυφλού είναι ένας φοβερός έλεγχος για τους Φαρισαίους που δε θέλουν να παραδεχθούν τα λόγια του Χριστού. Πριν από το μεγάλο αυτό γεγονός ο Χριστός έκανε ένα μεγάλο διάλογο με τους Γραμματείς και Φαρισαίους. Στο διάλογο αυτό ο Κύριος τους είπε: “αμήν, αμήν λέγω υμίν, πριν Αβραάμ γενέσθαι εγώ ειμί” (Ιωαν. 8,58). Εξαγριωμένοι τότε οι Ιουδαίοι, επειδή δεν κατάλαβαν τα λόγια του Χριστού, σήκωσαν λίθους για να Τον κτυπήσουν. Ο Χριστός, για να καταπραΰνει το θυμό τους “εκρύβη και εξήλθε εκ του ιερού”. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η θεραπεία από την αρρώστια του Φαρισαϊσμού!!

Έργο του Ceco del Caravagio (ενεργός 1610-1620)
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία
Του Μητροπολίτη Λεμεσού, Αθανάσιου
http://www.oodegr.com/oode/efsevismos/therap_farisaism1.htm
Απομαγνητοφώνηση:  Ο. Δ.
Επειδή είπαμε από χτες να πούμε λίγα λόγια, σήμερα έτσι λίγα θα σας πω απλώς για να μην φανώ ασυνεπείς στα χθεσινά.
Σαν συνέχεια όλων αυτών των πραγμάτων διερωτάται κανείς όλα αυτά γίνονται και όσα κάμνομε ,έτσι, τα προσκυνήματά μας, οι λαμπάδες μας, οι αγρυπνίες μας, οι προσευχές μας, οι νηστείες μας, οι ελεημοσύνες μας, όλα όσα κάμνομε στην ζωή μας ποιο σκοπό έχουν για ποιο λόγο τα κάνομε. Εδώ η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι πολύ σημαντική γιατί από αυτή την απάντηση εξαρτάται η σωστή ή η μη σωστή μας πνευματική μας ζωή. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η θεραπεία από την αρρώστια τού Φαρισαϊσμού (2)

Συνέχεια από (1)
Του Μητροπολίτη Λεμεσού, Αθανάσιου
Έτσι λοιπόν εμείς ας προσέξουμε τον εαυτόν μας να καταλάβομε ότι η εκκλησία είναι ένα νοσοκομείο που μας θεραπεύει μας κάνει να αγαπούμε τον Χριστόν και η αγάπη του Χριστού είναι μια φλόγα που ανάβει μεσ’ την καρδιά μας και να εξετάζομε τον εαυτό μας εάν βρισκόμαστε στην αγάπη του Θεού. Εάν βλέπομε μέσα μας όλες αυτές τις κακίες και τις ανιδιοτέλειες και τις πονηρίες τότε πρέπει να ανησυχούμε. Γιατί δεν είναι δυνατό ο Χριστός να είναι μέσα στην καρδιά μας και να ‘μαστε γεμάτοι ξύδι.
Πως είναι δυνατό να προσεύχεσαι και να είσαι γεμάτος χολή εναντίον του άλλου ανθρώπου. Πως είναι δυνατό να διαβάζεις το ευαγγέλιο και να μην δέχεσαι τον αδερφό σου. Πως είναι δυνατό να λες έχω τόσα χρόνια στην εκκλησία, έχω τόσα χρόνια που ‘μαι μοναχός κληρικός η οτιδήποτε και όμως το άλφα της πνευματικής ζωής που ‘ναι η αγάπη. Που ‘ναι το να υπομένεις τον αδερφό σου, να κάνεις λίγο υπομονή με το να μην το δέχεσαι σημαίνει τίποτα δεν έκαμες. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η θεραπεία από την αρρώστια τού Φαρισαϊσμού (1)

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία
Του  Μητροπολίτη Λεμεσού, Αθανάσιου
Επειδή είπαμε από χτες να πούμε λίγα λόγια, σήμερα έτσι λίγα θα σας πω απλώς για να μην φανώ ασυνεπείς στα χθεσινά.
Σαν συνέχεια όλων αυτών των πραγμάτων διερωτάται κανείς όλα αυτά γίνονται και όσα κάμνομε ,έτσι, τα προσκυνήματά μας, οι λαμπάδες μας, οι αγρυπνίες μας, οι προσευχές μας, οι νηστείες μας, οι ελεημοσύνες μας, όλα όσα κάμνομε στην ζωή μας ποιο σκοπό έχουν για ποιο λόγο τα κάνομε. Εδώ η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι πολύ σημαντική γιατί από αυτή την απάντηση εξαρτάται η σωστή ή η μη σωστή μας πνευματική μας ζωή.
Να σας πω ένα παράδειγμα: Ρωτώ τα παιδιά στις κατασκηνώσεις που κάμνομε τώρα , ποια είναι η πιο μεγάλη εντολή του Θεού. Ποια είναι η πιο μεγάλη εντολή του Θεού παιδιά; Και τα παιδιά όλα, όλα, λένε διάφορες εντολές. Το να μην κλέψεις, να μην λες ψέματα, να μην αδικήσεις τον άλλο άνθρωπο , να σέβεσαι τους γονείς σου, ξέρω ‘γω, να αγαπάς τον πλησίον σου αλλά κανένα παιδί δεν υποπτεύθηκε ότι καμία από αυτές τις εντολές δεν είναι η πρώτη εντoλή του Θεού. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Φαρισαίοι και Τελώνες


Οι Φαρισαίοι
 Στη παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου υπάρχουν  δύο τύποι, ο υπερήφανος και ο ταπεινόφρων. Είναι γνωστό ότι οι φαρισαίοι ήταν τάξη θρησκευτική. Οι τελώνες ήταν μια άλλη τάξη, η οποία μάλιστα ήταν ιδιαίτερος στόχος των φαρισαϊκών επιθέσεων. Η τάξη των φαρισαίων δημιουργήθηκε σιγά σιγά από το 2ο π.Χ. αιώνα, όταν γίνονταν οι αγώνες των ζηλωτών Ισραηλιτών εναντίον των Ελληνιστών. Κατ αρχάς η τάξη αυτή  περιελάμβανε τα πιό αγνά θρησκευτικά στοιχεία. Με την πάροδο όμως του χρόνου έχασε την ουσία της πνευματικής ζωής, κατάντησε μερίδα υπέρζηλωτων, που εμφανίζεται σε πολλές περιόδους της ιστορίας και θεωρείται ότι κατέχει την άκρα δεξιά πτέρυγα της θρησκευόμενης κοινωνίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

«ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ»

Pilate Washes HandsΙ. Κ. Κορναράκη, Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών
Όταν ο λαός μας λέει, ότι η «καθαριότης είναι η μισή αρχοντιά», παραδέχεται ότι η ολοκληρωμένη αρχοντιά είναι μια σύνθεση εξωτερικής και εσωτερικής καθαρότητος. Γιατί η καθαριότης, σαν «μισή αρχοντιά», υπογραμμίζει και τονίζει την εξωτερική μόνο όψη του ολοκληρωμένου άνθρωπου. Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος είναι εκείνος που είναι καθαρός όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Έπειτα, εάν ένας άνθρωπος έχει εξωτερική καθαριότητα αλλά στερείται της εσωτερικής, αντιμετωπίζει προφανώς ένα σοβαρά πρόβλημα: Το πρόβλημα της διασαλεύσεως της ψυχικής (ηθικής) του ισορροπίας. Στην περίπτωση αύτη η «μισή αρχοντιά» είναι απλούστατα ένα προσωπείο και το προσωπείο, όσο αρχοντικό κι’ αν είναι, είναι μια προσποίηση κι’ ένα ψεύδος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Οι Άγιοι Επτά Μακαβαίοι, Αβείμ (ή Άβιβος), Αντώνιος (ή Αντωνίνος), Γουρίας, Ελεαζάρος, Ευσέβωνας, Αχείμ, Μάρκελλος (ή Σάμωνας ή Εύλαλος ή Μάρκος) η μητέρα τους Σολομονή και ο διδάσκαλός τους Ελεαζάρος

makkabeoi
VatopaidiFriend: Πέρα από τα διάφορα έθνη της φυσικής καταγωγής μας, υπάρχει το απόλυτο Έθνος, o περιούσιος λαός του Θεού. Πρόκειται για αυτούς που ανήκουν στον αληθινό Θεό, που είναι δική Του περιουσία.(Αυτό σημαίνει και η λέξη “περιούσιος”.) «… όπως άλλωστε έχει προφητεύσει ο Θεός και εις την Π. Διαθήκην· ότι “θα κατοικήσω μεταξύ αυτών και εντός αυτών και θα περιπατήσω ανάμεσά των και θα είμαι εγώ ο ιδικός των Θεός και θα είναι αυτοί λαός μου”» (Β΄ Προς Κορινθίους ς΄16). Και αυτό το κατ’εξοχήν Έθνος είναι η Εκκλησία. Οι άνθρωποι που είναι του Θεού συνδέονται με μια συγγένεια θεϊκή, πνευματική, υπερφυσική, η οποία ξεπερνάει την σαρκική συγγένεια. Έτσι, ενώ εμείς συγκεκριμένα είμαστε Έλληνες, είμαστε ωστόσο τελείως ξένοι προς τον κομπλεξικό και κτηνώδη Έλληνα βασιλιά Αντίοχο, αλλά είμαστε ένα εν Χριστώ με τους αγίους μάρτυρες Μακκαβαίους που γιορτάζουμε σήμερα, που είναι φίλοι και αδέρφια μας και ήρωές μας.
Να διευκρινήσουμε όμως και το εξής: η Παλαιά Διαθήκη και οι ήρωές της δεν έχουν καμμία σχέση με τους σημερινούς Ιουδαίους (Ταλμουδιστές/Σιωνιστές). Στην Παλαιά Διαθήκη αυτό που έκανε τον «Ισραήλ» «Ισραήλ», «λαό του Θεού», ήταν το ότι ήταν ένας λαός που είχε για αφέντη τον Θεό, ακολουθώντας τους νόμους Του και πιστεύοντας σε Αυτόν. Όταν οι άπιστοι Ιουδαίοι παρέδωσαν τον Χριστό να σταυρωθεί, είπαν ότι ως βασιλιά τους αναγνωρίζουν τον επίγειο βασιλιά (και όχι τον Θεό). «Και λέγει ο Πιλάτος στους Ιουδαίους· “ιδού, (πώς κατήντησεν) ο βασιλεύς σας”. Αυτοί δε, (σκληροκάρδιοι και με φονικόν μίσος εις την καρδιάν των,) εκραύγασαν· “πάρε τον από εδώ! Παρε τον από τα μάτια μας, (να μην τον βλέπωμε,) σταύρωσέ τον, σταύρωσέ τον”. Λεγει εις αυτούς ο Πιλάτος· “τον βασιλέα σας να σταυρώσω;” Απήντησαν οι αρχιερείς (καταπατούντες την θρησκευτικήν των πίστιν και την εθνικήν των αξιοπρέπειαν)· “δεν έχομεν άλλον βασιλέα, παρά μόνον τον Καίσαρα”.» (Κατά Ιωάννην ιθ΄ 14-15). Αρνήθηκαν να έχουν αφέντη τους τον Θεό. «Ισραήλ», λοιπόν, είμαστε εμείς – Έλληνες, Κονγκολέζοι, Ρουμάνοι, Εβραίοι (στην καταγωγή εννοείται),  Σέρβοι, Ρώσοι, Άγγλοι, Κινέζοι, Άραβες, Πέρσες, Γάλλοι, Βραζιλιάνοι, Εσκιμώοι, Αμερικανοί, Σενεγαλέζοι, Ιταλοί κλπ κλπ κλπ - που έχουμε βασιλιά μας τον αληθινό Κύριο. Εμείς είμαστε οι μόνοι συνεχιστές της παράδοσης του Αβραάμ και του Ισαάκ και του Ιακώβ και όλων των δικαίων και προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Γι’ αυτό είμαστε εν Χριστώ απόγονοι και παιδιά τους. Όλα αυτά που γράφουμε τώρα, δεν είναι δικές μας ερμηνείες, αλλά βρίσκονται στην Αγία Γραφή. Εν κατακλείδι τονίζουμε ότι ΑΛΛΟ αυτοί που προσκυνούν και λατρεύουν τον Θεό μας και έχουν πλούσια την χάρη Του, και ΑΛΛΟ αυτοί που δεν Τον αποδέχονται ή Τον περιφρονούν τελείως. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Πως οι Πατέρες είδαν την Αγία Γραφή (2)

Εσμαλτωμένη εικόνα - εγκόλπιο από την Ι. Μονή Σεμοκμέδι (Γεωργία, 10ος αι.). Μουσείο Τέχνης της Γεωργίας, Τιφλίδα.
Εσμαλτωμένη εικόνα - εγκόλπιο από την Ι. Μονή Σεμοκμέδι (Γεωργία, 10ος αι.). Μουσείο Τέχνης της Γεωργίας, Τιφλίδα.
Επισκόπου Αθανασίου Γιέβτιτς
Εμείς οι ορθόδοξοι την ακούμε την Άγια Γραφή μέσα στη Λειτουργία και την καταλαβαίνουμε ως Σώμα. Όλα τα γεγονότα ή τα μυστήρια που τελούνται, οι μυσταγωγίες οι εκκλησιαστικές μας εξηγούν τι λένε τα λόγια στη Γραφή. Έτσι μπορεί κι ένας απλός χριστιανός να καταλάβει τη Γραφή. Το λέγει και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ότι η Βίβλος είναι ένα ποτάμι που μπορεί να το περάσει ένα αρνάκι και μπορεί να βυθισθεί σ’ αυτό ένας ελέφαντας. Για να δείξουμε σαφέστερα, πως έτσι είδαν οι Πατέρες την Αγία Γραφή, θα αναφέρουμε μόνο ένα χωρίο του αγίου Μαξίμου. Είναι το γνωστό χωρίο από το «Κεφάλαια Θεολογικά» ή όπως τα λένε ορισμένοι βυζαντινολόγοι τα «Γνωστικά Κεφάλαια», περί Θεολογίας εκατοντάς πρώτη, 66. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου