Η μαρτυρία τής εκκλησίας
Ένας ακόμη αδιάψευστος μάρτυρας και αξιόπιστος εγγυητής, που μας βεβαιώνει ότι θα ξαναέρθει ο Κύριος για να κρίνει τον κόσμο και να αποδώσει στον κάθε άνθρωπο ανάλογα με τα έργα του, είναι η ίδια η Εκκλησία. Αλλά τι είναι η Εκκλησία;
* Είναι το σύνολο των πιστών, που με την επιφοίτηση του αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής αποτέλεσαν ένα σώμα με κεφαλή τον Χριστό.
* Είναι το σώμα του Χριστού η Εκκλησία, που αποτελείται από το σύνολο των ψυχών που βαπτίζονται στο όνομα της αγίας Τριάδος, πιστεύουν στο λόγο του Θεού και τον μελετούν, που κοινωνούν των αχράντων μυστηρίων, αγωνίζονται εναντίον της σάρκας, του κόσμου και του διαβόλου, που -πάνω απ’ όλα- φλέγονται από αγάπη προς τον γλυκύτατο Ιησού, τον Νυμφίο της Εκκλησίας, και υπακούν πιστά στο θέλημά του.
* Είναι αυτοί που διαθέτουν προσωπική εμπειρία της αναστάσεως του Κυρίου, διότι έζησαν οι ίδιοι την πνευματική ανάσταση από τα μνήματα των παθών και των επιθυμιών κι έτσι είναι σε θέση να βεβαιώσουν ως αξιόπιστοι μάρτυρες τη μέλλουσα ανάσταση και κρίση.
Αυτή, λοιπόν, η Εκκλησία, η ζωντανή και ωραία νύμφη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αποτελεί μία ιστορική πραγματικότητα αδιαμφισβήτητη. Από την ημέρα της ιδρύσεώς της μέχρι σήμερα και στους αιώνες των αιώνων υπάρχει η Εκκλησία και καταθέτει τη μαρτυρία της. Είναι ένας μάρτυς. Και τι μάρτυς! Ενας αγνός και λαμπρός μάρτυς, που επιβεβαιώνει τη μαρτυρική κατάθεσή της με το μαρτύριο των παιδιών της.
Αλλοτε ως νύμφη ολόλευκη η Εκκλησία με τους αγίους και παρθένους της, κι άλλοτε ως βασίλισσα πορφυροντυμένη με τους αιματοβαμμένους μάρτυρές της, μαρτυρεί και καταθέτει στην ιστορία του κόσμου την ανάσταση του Ιησού Χριστού και τη Δευτέρα Παρουσία του.
Αλλά η Εκκλησία δεν καταθέτει μόνο τη μαρτυρία της για τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και τη μέλλουσα κρίση. Είναι και αυτή που τα εγγυάται. Αποτελεί η Εκκλησία, θα λέγαμε, έναν όμηρο στα χέρια του κόσμου.
Πως να μην ξαναέρθει στη γη ο Χριστός, αφού ο κόσμος κρατά όμηρο ό,τι εκλεκτότερο, την αγαπημένη νύμφη του Κυρίου, αυτή την οποία ο Θεάνθρωπος εξαγόρασε με το ίδιο το αίμα του;
Επιπλέον η Εκκλησία, ο ζωντανός μάρτυρας και εγγυητής της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού, είναι αυτή που εξαγγέλλει στον κόσμο τη μέλλουσα κρίση. Στην πρώτη ακολουθία του ημερονυκτίου, στο Μεσονυκτικό, η Εκκλησία διακηρύττει τον ερχομό του Νυμφίου της με τον ύμνο:
«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται
εν τω μέσω της νυκτός·
και μακάριος ο δούλος
ον ευρήσει γρηγορούντα.
Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα.
Βλέπε ουν, ψυχή μου,
μη τω ύπνω κατενεχθής,
ίνα μη τω θανάτω παραδοθής,
και της βασιλείας έξω κλεισθής·
αλλά ανάνηψον κράζουσα·
άγιος, άγιος, άγιος ει ο Θεός ημών,
δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς».
Όχι μόνο με τη λατρεία της, αλλά και με την όλη ζωή της η Εκκλησία είναι η νύμφη που περιμένει την επάνοδο του Κυρίου.
Αποδίδοντας την ικεσία της Αποκαλύψεως «Ναί, έρχου, Κύριε Ιησού» (Απ 22,20) στην επωδό του ποιήματός του «Συμπόσιον των δέκα παρθένων», ο άγιος Μεθόδιος Ολύμπου γράφει ένα υπέροχο δίστιχο, το οποίο έψαλλαν συχνά οι πρώτοι χριστιανοί· «Αγνεύω σοι, και λαμπάδας φαεσφόρους κρατούσα, Νυμφίε, υπαντάνω σοι».
Με απλά λόγια· «Χριστέ, Νυμφίε μου, θα μένω αγνός στον κόσμο αυτό της βρομιάς και της απάτης, θα κρατώ αναμμένη τη λαμπάδα της αγάπης και θα σε περιμένω».
Για χάρη της Εκκλησίας του ο Κύριος είναι υποχρεωμένος, θα έλεγα με μία ανθρώπινη έκφραση, να ξαναέρθει στη γη· το απαιτεί η νύμφη του! Οι ψυχές «των πεπελεκισμένων» (Απ 20,4) στο θυσιαστήριο του ουρανού, αλλά και «το μικρόν ποίμνιον» (Λκ 12,32) του Κυρίου εδώ στη γη, που άδικα σφαγιάζεται, ένας ολόκληρος εκλεκτός λαός, που τυραννιέται και βασανίζεται μέσα στον άπιστο και αντίθεο κόσμο, υψώνει καρδιόβγαλτη την προσευχή του στον Κύριο του ουρανού· «έως πότε;» (Απ 6,10).
Επισπεύδει η Εκκλησία την απόφαση του Κυρίου «έρχομαι ταχύ!» (Απ 22,20). Το άγιο Πνεύμα, που κατευθύνει την Εκκλησία, αλλά και η ίδια η νύμφη, η Εκκλησία, ικετεύουν· «Ναί έρχου, Κύριε Ιησού»! Σαν να λέει η Εκκλησία· «Απόστασα να περιμένω. Ελα, Κύριε».
Το «έρχου» της Εκκλησίας, το «έως πότε;», το «ιδού ο Νυμφίος», το «αγνεύω Σοι», η μαρτυρία της Εκκλησίας αποτελούν ένα μάρτυρα αξιόπιστο, έναν εγγυητή της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου και της μελλούσης κρίσεως, βεβαιώνουν την ύπαρξη του παραδείσου και της κολάσεως.
Εύλογα ερωτήματα
Παράδεισος και Κόλαση
του Στέργιου Ν. Σάκκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου