Θά ξαναδούμε τόν παράδεισο;
Είναι αδύνατο να προσδιορίσουμε τον τόπο του παραδείσου σήμερα. Αλλά αν η αναζήτηση του τόπου αυτού είναι άσκοπη, δεν είναι όμως και μάταιη η επιθυμία γι’ αυτόν.
Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Γραφής και των πατέρων, το σχέδιο της θείας οικονομίας θα ολοκληρωθεί με την αποκατάσταση του ανθρώπου στο αρχαίο κάλλος και την επάνοδό του στον παράδεισο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να περιμένουμε πως θα εμφανισθεί και πάλι στη γη ο κήπος Εδέμ μ’ εκείνη την πρώτη του μορφή. Μία τέτοια προσδοκία κινδυνεύει να μας υποδουλώσει σε αιρετικές δοξασίες, όπως π.χ. οι κακοδοξίες των χιλιαστών και των μωαμεθανών, που φαντάζονται τον παράδεισο ως επίγεια απόλαυση.
Αποφθεγματική η γνώμη του αγίου Χρυσοστόμου εκφράζει την ορθόδοξη πίστη μας· Ο Θεός κρύβει από τους ανθρώπους κάθε δρόμο για τον παράδεισο, για να μη γίνει αυτός κτήμα των πλουσίων.
Διότι μόνο εκείνοι που διαθέτουν χρήμα θα μπορούσαν να φθάσουν σ’ αυτόν. Αφησε μόνο ένα δρόμο· εκείνον της αρετής. Μ’ αυτό το δρόμο όχι μόνο βρίσκει ο άνθρωπος τον παράδεισο αλλά και μπαίνει σ’ αυτόν κι απολαμβάνει τα αγαθά του. Ποιος όμως είναι αυτός ο παράδεισος;
α. Νέος παράδεισος στη γη
Κυκλοφορούν μερικές διηγήσεις που μιλούν για κάποιον παράδεισο κρυμμένο σε ένα άγνωστο και άβατο μέρος της γης. Εκεί, λένε, ζη ο Ηλίας και θα τον δούμε, όταν μια μέρα θα κατορθώσουμε να βρούμε αυτόν τον τόπο και να τον περπατήσουμε.
Πρόκειται για απόκρυφες διηγήσεις και φαντασιώσεις, που μόνο αρρωστημένα πνεύματα μπορούν να ικανοποιούν. Σήμερα όλη η γη είναι εξερευνημένη και τοπογραφημένη σπιθαμή προς σπιθαμή. Δεν υπάρχει κρυφός τόπος, που κάποτε θα ανακαλυφθεί.
Ο νέος παράδεισος για τον οποίο μιλά η αγία Γραφή είναι βέβαια κι αυτός επίγειος, δεν περιορίζεται όμως σ’ έναν τόπο, αλλά αγκαλιάζει όλη τη γη. Είναι η Εκκλησία του Χριστού. Ο παράδεισος στην παρούσα κατάσταση ζωής δεν ανακαλύπτεται· αποκαλύπτεται από τον Ιησού Χριστό σε όλους εκείνους που τον δέχθηκαν, συμφιλιώθηκαν με τον Θεό και αποτέλεσαν έτσι τη νέα οικογένεια του Θεού, την καινή κτίση. Προσφέρεται στα μέλη της Εκκλησίας.
Στην Εκκλησία οι πιστοί:
* Χαίρονται την άφεση των αμαρτιών, την υιοθεσία, την εν Χριστώ αδελφότητα.
* Βλέπουν κι ακούν τον Θεό δια της πίστεως.
* Γίνονται «θείας κοινωνοί φύσεως» (Β´ Πέ 1,4) με τα μυστήρια.
Ολα αυτά απαρτίζουν την πρώτη γεύση του παραδείσου εδώ στη γη.
β. Η συνέχεια στον ουρανό
Με το θάνατο ο πιστός περνά από τον επίγειο παράδεισο της στρατευομένης Εκκλησίας στον επουράνιο. Εκεί, στη θριαμβεύουσα Εκκλησία, ζη και χαίρεται η ψυχή του την παρουσία του Θεού, απολαμβάνει την τέλεια μακαριότητα.
Αλλά δεν σταματά εδώ η παραδείσια μακαριότητα. Επειδή ο άνθρωπος έχει ψυχή και σώμα, ο Κύριος προνόησε και προγραμμάτισε να ικανοποιήσει και το σώμα μαζί με την ψυχή στην τελική μορφή του παραδείσου, η οποία θα αποκαλυφθεί κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, όταν θα γίνει η ανάσταση των σωμάτων, η κρίση και το τέλος του κόσμου.
Τότε «αυτός ο Κύριος εν κελεύσματι, εν φωνή αρχαγγέλου και εν σάλπιγγι Θεού καταβήσεται απ’ ουρανού και οι νεκροί εν Χριστώ αναστήσονται πρώτον· έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα συν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα, και ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα» (Α´ Θε 4,16-17).
Θα αναστηθούν τα σώματα των νεκρών, ενώ τα σώματα των ζωντανών θα αφθαρτοποιηθούν και θα μπούν στη νέα κατάσταση ζωής. Θα είναι δηλαδή όπως ήταν το σώμα του αναστημένου Χριστού και θα ζούμε όλοι «συν Κυρίω».
Τα χαρακτηριστικά αυτής της «συν Κυρίω» ζωής είναι η αφθαρσία και η αιωνιότητα. Οπως τα σώματα θα αφθαρτοποιηθούν, έτσι και η κτίση όλη θα υποστεί μία αλλοίωση, ένα μετασχηματισμό ανάλογο με τη νέα κατάσταση ζωής. Τώρα η κτίση συστενάζει μαζί με τον άνθρωπο, διότι έχει υποταχθεί στη ματαιότητα (βλ. Ρω 8,22).
Τότε θα ελευθερωθεί από τη δουλεία της φθοράς. Το σημερινό σύμπαν θα καταστραφεί (βλ. Β´ Πέ 3,7-10) και τη θέση του θα πάρει η νέα κτίση· «καινούς δε ουρανούς και γην καινήν κατά το επάγγελμα αυτού προσδοκώμεν, εν οίς δικαιοσύνη κατοικεί» (Β´ Πέ 3,13).
Σ’ αυτή τη νέα κατάσταση πραγμάτων, άφθαρτοι εμείς μέσα στο αφθαρτοποιημένο σύμπαν θα ζήσουμε απόλυτα την εμπειρία του παραδείσου.
----------------
Παράδεισος και Κόλαση
του Στέργιου Ν. Σάκκου
Από το βιβλίο του κ. Στεργίου Σάκκου «Παράδεισος και Κόλαση»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου